Γράφει ο Στέργιος Αϊδινλής*
 
Μισθοί και συντάξεις κόβονται καθημερινά, τα χαράτσια πληθαίνουν, η νομική, πολιτική και κοινωνική αντιμετώπιση του φαινομένου Χρυσή Αυγή προσκρούει σε διόλου ευκαταφρόνητα εμπόδια και με αφορμή την υπόθεση της μικρής Μαρίας αναζωπυρώθηκε και το πάντα υπαρκτό πρόβλημα του μεταναστευτικού. Λογικό και αποδεκτό δεν είναι να περάσει στα ψιλά η προ δεκαημέρου είδηση ότι ο επιχειρηματίας...
Βαρδής Βαρδινογιάννης προσφέρθηκε να δώσει τα καύσιμα που θα απαιτηθούν για τη συμμετοχή των μηχανοκίνητων μονάδων του Στρατού και των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας στην παρέλαση που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου; Έχουμε σοβαρότερα προβλήματα, η προέλευση των χρημάτων με τα οποία θα παρελάσουν κάποια οχήματα φαντάζει έλασσον.
Αρκετά απλό εξάλλου φαίνεται από τη νομική του πλευρά το ζήτημα: είναι καθόλα νόμιμη και επιτρεπτή αυτή η δωρεά των καυσίμων. Ιδιαίτερη νομοθεσία για τη διεξαγωγή των παρελάσεων δεν υπάρχει, μόνο κάποιες υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τη διεξαγωγή των σχολικών παρελάσεων, ενώ και η ιστορική καταβολή της παρέλασης συνδέεται με τη θεώρησή της ως θεάματος με σκοπό να τονωθεί το εθνικό φρόνημα και να αποδωθεί τιμή στους ήρωες που πολέμησαν για την πατρίδα και όχι ως ενός δημοσίου θεσμού που διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες.
Είναι όμως τόσο μονοδιάστατο το ζήτημα; Σίγουρα όχι. Έντονη είναι η διαφωνία για τη σκοπιμότητα των εθνικών παρελάσεων, δεδηλωμένη η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να τις καταργήσει σε περίπτωση που έρθει στην εξουσία και δεδομένος και ο αντίλογος για τη σημασία τους στο πεδίο της εθνικής συλλογικής μνήμης. Πέρα από όλα αυτά, και πέρα από τη σπέκουλα ότι η χορηγία συνδέεται με την πρόσφατη ακύρωση προστίμου ύψους 240 εκ. Ευρώ στη Motor Oil ή ότι η απόφαση για την επαναφορά των στρατιωτικών οχημάτων αποτελεί κλείσιμο του ματιού στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, πρέπει να εστιάσουμε στο ουσιαστικό πολιτικό ζήτημα πίσω από το γεγονός.
Και το ζήτημα είναι ότι η Πολιτική ποιεί ήθη.
Το πόσο βαθιά μπορεί να επηρεάσει η νοοτροπία και η αξιακή υπόσταση των ηγετών μια ολόκληρη συλλογικότητα το έχουμε δει επανειλλημένα και με οδυνηρά συνήθως αποτελέσματα στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, με χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα τον Ανδρέα Παπανδρέου που άφησε έντονα το στίγμα του πλάθοντας χαρακτήρες και πολλούς Υπουργούς (αμφοτέρων των κομμάτων εξουσίας) που πορεύθηκαν πότε εντός και πότε εκτός των ορίων της νομιμότητας, αλλά συνήθως πολύ μακριά από την έννοια της πολιτικής ηθικής.
Με τη σύνδεση της διεξαγωγής μιας εθνικής επετείου με το όνομα ενός ιδιώτη, η οικονομική επιφάνεια του οποίου είναι αναμφίβολη, την εποχή που είναι απόλυτα αναγκαίο να δει ο Έλληνας ότι όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και γίνεται πραγματική προσπάθεια πάταξης της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων που χαρακτήρισαν το ελληνικό πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίας, δύσκολα πείθεις ότι αγωνίζεσαι υπεράνω εξαρτήσεων και με μοναδικό γνώμονα το συλλογικό συμφέρον. Και φυσικά τα 35.000 ευρώ της χορηγίας από μόνα τους δεν αποτελούν μείζον πολιτικό ζήτημα, αλλά ο συμβολισμός καμιά φορά μπορεί να είναι και ισχυρότερος από την ουσία.
Ποιό είναι το μήνυμα λοιπόν που στέλνεις σε μια κοινωνία που χειμάζεται από τη δημοσιονομική σου πολιτική; Μάλλον ότι δεν έχεις ακόμα συλλάβει ότι στη ρίζα του το ελληνικό πρόβλημα είναι πρόβλημα νοοτροπίας και (πολιτικής) παιδείας και έπειτα πρόβλημα οικονομικό.
 πηγή: Allwrite.gr

*Στέργιος Αϊδινλής: Αριστούχος Νομικός και υπότροφος ΙΚΥ. Ο Στέργιος  είναι ένας από τους αρθρογράφους του Allwrite.gr